Marit verbleef vorig jaar bij Hezenberg GGZ, nadat ze voor de derde keer in haar leven in een crisis raakte. Eerst kwam ze terecht bij het team Intensive Home Treatment (IHT) van Dimence. Deze hulp werd ingezet totdat de crisis voldoende was afgewend en er zicht was op een vervolgbehandeling. Zo kwam Marit bij de Hezenberg terecht.
Ruimte innemen voor mezelf.
“Ik kreeg inzicht in de oorsprong van mijn angsten.”
Bij Dimence werd Marit uitgebreid onderzocht en kreeg ze de diagnose ‘dwangmatige persoonlijkheidsstoornis’ met trekken van vermijding. Marit: “Ik herkende mezelf in deze omschrijving en realiseerde me dat veel mensen in stilte lijden aan deze Cluster C persoonlijkheidsstoornis. Vaak zijn de symptomen niet direct zichtbaar, bij mij kwam het vooral tot uiting in het hebben van angsten.”
In eerste instantie kreeg Marit angsttherapie en cognitieve gedragstherapie, maar deze behandelingen waren niet effectief genoeg voor haar en werden een opstap naar het kernprobleem. Na verder onderzoek adviseerde haar behandelaar om een behandeling te zoeken die gericht is op haar Cluster C persoonlijkheidsstoornis. Marit: “Ik ben gaan googelen en kwam toen bij de Hezenberg terecht. Het sprak me aan dat er geen lange wachttijden waren en dat het bovendien ook nog eens dicht bij mijn woonplaats lag. Het thuisfront stond helemaal achter mijn keuze. Ik vond de intakegesprekken in eerste instantie erg angstig en stressvol maar besloot toch om voor een periode van 16 weken in behandeling te gaan bij de Hezenberg.”
Vanuit rust ontstond er ruimte
Bij de Hezenberg kreeg Marit veel steun van de groepsbegeleiders en haar behandelaar. Marit: “In het begin vond ik het loodzwaar en voelde me alleen. Geleidelijk aan raakte ik steeds meer gewend aan de omgeving en begon ik steeds meer rust te vinden. Toen kwam het moment dat er ruimte ontstond om echt met mezelf aan de slag te gaan.”
Angst voor ‘ongeschreven’ regels
Marit groeide op in een streng gereformeerd gezin waar regels erg belangrijk waren. Marit: “Mijn vader hanteerde veel ‘ongeschreven’ regels, wat bij mij angst en stress veroorzaakte. Ik was bang om een fout te maken, omdat ik dacht dat mijn vader en God dan boos op me zouden worden en ik in grote problemen zou belanden. Het idee dat ik naar de hel zou gaan als God boos op me was, maakte dat ik mezelf dwong om altijd mijn best te doen en het maximale te geven, zonder ooit stil te staan bij mijn eigen behoeften.”
Inzicht
Tijdens haar verblijf bij de Hezenberg kreeg Marit inzicht in waar haar angsten vandaan kwamen. Ze ontdekte dat haar manier van omgaan met moeilijke situaties, oftewel haar coping mechanisme, tot stand was gekomen door traumatische ervaringen uit haar jeugd. Marit: “Door mijn jeugdervaringen ben ik in mijn leven ontzettend hard gaan werken. Op mijn werk, thuis en in mijn relatie was ik continu bezig met anderen en vroeg ik mezelf nooit af, wat ik zelf nodig had. Dit ging drie keer fout en kwam dus tot drie keer toe in een crisis terecht. Tijdens mijn verblijf bij de Hezenberg heb ik inzicht gekregen in de oorsprong van mijn angsten en heb ik geleerd hoe ik er beter mee kan omgaan. Door te praten over mijn angsten en aan te geven wat er in mij gebeurde, merkte ik dat de angst afzwakte zonder dat ik direct ‘onderuitging’ of suïcidale gedachten kreeg. Door de behandeling zijn de doodsgedachten die ik voorheen had, verdwenen. Het verblijf bij de Hezenberg heeft een stevige basis gelegd om beter om te leren gaan met mijn angsten, zonder weer in een crisis terecht te komen.”
Beeldende therapie
Het behandelprogramma bestaat uit diverse groepstherapieën, individuele gesprekken en specifieke groepsmodules, die allemaal gericht zijn op herstel, bezinning en persoonlijke groei. Marit: “Ik heb goede herinneringen aan beeldende therapie. Deze therapie zorgt ervoor dat je je op een andere manier uit dan met woorden alleen. Beeldende therapie heeft voor mij een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontdekken, voelen en uiten wat er in mij leeft. Ook nu ben ik nog dagelijks bezig met schilderen wat me elke keer weer helpt om mijn emoties en gevoelens te uiten.”
Steun aan de groep
Marit heeft nog steeds contact met medegasten die tegelijkertijd met haar verbleven bij de Hezenberg. Marit: “Het feit dat ik nog steeds contact heb met oud-groepsgenoten benadrukt hoe waardevol de groep voor mij is geweest. De herkenning die ik vond bij anderen, die ook worstelden met mentale problemen, was belangrijk voor mij. Hoewel je weet dat er anderen zijn die hetzelfde doormaken, zie je dat niet altijd. Hierdoor had ik het gevoel dat ik de enige was met deze problemen. Iedereen in de groep was aan het worstelen met zichzelf en iedereen wilde graag herstellen. Dat was iets wat we allemaal deelden en dat zorgde voor herkenning, erkenning en begrip. Dit gaf me een gevoel van opluchting, wetende dat ik niet alleen was in mijn strijd.”
Bij de dag leven
Marit leeft liever in het moment en bekijkt dag voor dag hoe het gaat. Marit: “Ik ben op zoek naar dingen in het leven die mij innerlijke rust brengen. Het maken van keuzes die goed zijn voor mij en ruimte innemen voor mezelf, zijn nieuwe vaardigheden die ik heb geleerd. Voorheen deed ik dat nooit. Het is eigenlijk alsof ik een nieuwe waarheid heb ontdekt, ik besef nu dat ik er net zo goed mag zijn als ieder ander!”